శ్రీ రామచంద్ర దివ్య సన్నిధి 

మహాత్ములు అకస్మాత్తుగా జన్మించరు. సమయపు ఆవశ్యకతకనుగుణముగా వారు ఈ భూమిపైన జన్మనెత్తి వారి కార్యమును నిర్వహించి వెళ్ళిపోతారు. ఇదియే ప్రకృతి నియమము. సదాకాలము ఆధ్యాత్మపు నెలవైన భారతదేశము,అంధకారములో మునిగిపోయి పురాతనమైన యోగ పద్ధతిని సంపూర్ణముగా మరచిపోయి స్థూలమైన భౌతికవాదము, ఉన్నతమైన ఆధ్యాత్మికత యొక్క స్థానమునాక్రమించియుండగా అజ్ఞానపు కార్మబ్బులు ఎల్లెడలా  కమ్మియుండెను. యోగిక ప్రాణాహుతి హిందువులకు పరకీయమై యుండెను. ఈ దశలో ఆధ్యాత్మికత నిస్సహాయపు నిట్టూర్పుతోనుండగా  మానవ కులము యొక్క ఉన్నతిగావించుట కొరకు, అన్ని విషయములను చక్కదిద్దుటకొరకు ఒక మహాత్ముని అత్యంతమైన ఆవశ్యకతయుండెను.

 

అటువంటి సమయమున ప్రకృతియొక్క శక్తి ఫారూఖాబాద్ (ఉ.ప్ర.) నందు సమర్థ సద్గురువులైన మహాత్మ శ్రీ రామచంద్రజి మహారాజుగారి రూపమున ఈ భువిలో అవతరించింది. ఈ ఆధ్యాత్మిక ప్రతిభ 1873 ఫిబ్రవరి 2వ తేదీన బసంత పంచమి దినమున గౌరావాన్విత కాయస్థ కుటుంబమునందు జన్మించిరి. వారు బాల్యము వారి తల్లిగారినుండి ప్రభావితమైనది. వారి తల్లి ఉదాత్త మనస్కురాలైన సరళమైనటువంటి మహిళైయుండి వారు ఎక్కువ సమయమున భక్తి మరియు ఆరాధనలో గడిపేవారు. వారి ప్రభావముచే వీరు (లాలాజి గారు) చిన్న వయస్సులోనే స్పూర్తిని పొందిరి. ఒక రోజు తమ జతగాళ్ళతో ఆట్లాడుకుంటూండగా దైవీ ప్రజ్ఞ జాగృతమై వారు చేస్తున్న పనుల ఉద్దేశానికి వారు రాలేదన్న భావనకల్గింది. వారు తమను తాము తెలుసుకోవాలని మరియు ముందు, ముందు చేయవలసిన గొప్పకార్యములకు తమను తాము సిధ్ధంచేసుకోవాల్సియుండెను. వారి ఆత్మ జాగృతమైనది  మరియు వారు దానిని సరియైన శ్రద్ధతో రూపుదిద్దుకొనిరి . వారు కేవలము ఏడు నెలలో పరిపూర్ణతను పొందిరి. నిజానికిది సాటిలేని ఉదాహరణ. ఆనాటినుండి వారు తమ యావత్తు జీవితమును ఆధ్యాత్మికతకొరకు ముడుపుగా పెట్టిరి వారే మన ఆది గురువులు .

 

వారు మితత్వము  సహనము మరియు భక్తియొక్క స్వరూపులైయుండిరి. అంతేకాక సంపూర్ణ అహంకార రహితులైయుండిరి. వారి మూలముగా ప్రాణాహుతి ద్వారా ఇచ్చెడి  యౌగిక శిక్షణాయుగము మొదలయింది. అంతేకాక వారికి దాని పైన సంపూర్ణమైన ప్రభుత్వముండినది. వారు కేవలము ఒక దృష్టిమాత్రమున మనిషిని పరిపూర్ణత్వమునకు తీసుకెళ్ళేవారు. గృహస్తాశ్రమునందుండి, సంసారిక జీవితకాలములో పరిపూర్ణత్వం సాధించేట్లుగా వారు చేసిరి. గృహస్థ జీవితమున ఎదుర్కొనేటువంటి కష్టములు మరియు దుఃఖములు ఆధ్యాత్మిక సాధనకొరకు చేయునటువంటి తపస్సు మరియు త్యాగములని వారు చెప్పుచుండిరి. వారు ఆధ్యాత్మిక శిక్షణవిధానములను చాలామట్టుకు సరళము గావించి మరియు ఆ సమయపు  ఆవశ్యకతనుగుణముగ వాటిని రూపించిరి.

 

అటువంటి ఉన్నతమైన సామర్థ్యము మరియు ఆధ్యాత్మిక ఘనతను  పొందిన వారు తమ జీవితపు ప్రతి క్షణమును మానవుల ఉన్నతి కొరకు సమర్పించినారు. మరియు 36 సంవత్సరాల కాలం జన సామాన్యులకు సేవజేసి తరువాత వారు తమ దైహిక స్వరూపమును వారి 58వ వయస్సులో 1931 ఆగష్టు 14 నందు విడిచిపెట్టిరి . వారు తమ జీవనావధియందు చేసిన కార్యములు కల్పనాతీతమైనటువంటివి మరియు ముందు తరమువారు వారి ఆధ్యాత్మిక ఘనతను రాబోవు దినములందు తప్పక తెలుసుకొనెదరు.

​